Vanaf Lake Kanyir leek het ruim een uur rijden naar Kuala Besut van waaruit we met de boot naar Perhentian Islands konden gaan. Volgens schema konden we daar om half 11 zijn, ruim genoeg voor de boot van 11 uur. Helaas bleken wegenkaart en echte wegen niet overeen te komen of we waren zelf dom bezig... Feit was wel dat we een kleine 100 km teveel hebben gereden. Afijn, dan maar wat later het strand op. Eenmaal aangekomen in Kuala Besut ging het snel. Eerst wat bier ingekocht in de lokale supermarkt (alcohol scheen beperkt voorradig te zijn) daarna werden we al bij de eerste rotonde gespot door de lokale parkeerwachter die ons naar de overdekte bewaakte parkeeplaats loodste. Nou ja, parkeerplaats... we werden naar een gammele schuur geleid en argwanend checkten we toch maar de goede bedoelingen van deze jongeman die gelijk geld wilde zien.

Toen we ons meldden bij de havenmeester bleken onze namen geregistreerd te zijn, dus dat was al een opluchting. Of de auto nu veilig staat merken we wel als we terugkomen van het eiland, maar voor die 12 euro hebben we de gok maar gewaagd
De overtocht ging vervolgens razendsnel met speedboot en rond 1 uur bereikten we Pulau Perhentian Besar het grootste van de 2 eilanden.

Het eiland lag er prachtig bij alhoewel het resort wel wat onderhoud kan gebruiken. Al snel viel het bordje 'alcohol strictly verbidden' op. En de afwezigheid van een pinautomaat. Dat wordt afzien om met 260 ringget 5 dagen door te komen. Gelukkig wordt de creditcard wel geaccepteerd en kunnen we veel op kamernummer noteren, zodat we het hopelijk gaan redden met 65 euro. En wat blijkt: de chinees 500 meter verderop verkoopt wel gewoon bier, dus we gaan ons wel redden.
Het eiland zelf is prachtig. Ons resort beschikt over een prachtig zandstrand en schitterende koralen. Uiteraard zijn we gaan snorkelen en megagrote schildpadden (turtles) gezien en bewonderd. Zelfs een kleine haai kwam voorbij zwemmen en tussen de koralen duizenden vissen in alle mogelijke kleuren en groottes. Geweldig om daar tussen te zwemmen.

Aan land zijn we wat minder gecharmeerd van vleermuizen zo groot als roofvogels, megagrote krabben, salamanders, hagedissen en weet ik veel wat voor ongedierte er nog meer rondloopt. En dan nog het gevaar van vallende kokosnoten. Die wil je echt niet op de hoofd krijgen!
Afijn, 5 dagen relaxen voordat we donderdagmorgen weer aan vaste wal komen richting Kota Bharu (in de hoop dat onze auto er nog net zo staat). Kota Bharu schijnt de bakermat van de Maleisische cultuur te zijn maar met een fundamentalistisch islamitische partij aan de macht. Misschien toch maar geen blote schouders Jodi!

Nu een paar dagen relaxen daarna meldden we ons weer.

Groetjes Gerard en Jodi

ps: en bedankt voor alle gezellige reacties hier en op Facebook tussendoor. Altijd leuk om te lezen!